Oeganda 2

Vanmorgen stond ik om zeven uur op. Als ik wakker word, is mijn eerste gedachte “houthakken en een koude douche”. Dan blijf ik even liggen tot die gedachte over is en dan sta ik op. Nou, dat houthakken hoefde niet maar de douche wel, want die was koud. Ik had ’s nachts al een extra deken gepakt want we zitten hier hoog en daar is het ’s avonds meestal wat kouder. Gisteren had ik bij het ontbijt in het hotel een ei dat was doorgekookt en waarvan de dooier aan de buitenkant helemaal zwart was. De binnenkant was helemaal wit. Maar vandaag kreeg ik 3 gekookte eieren waarvan ik er één op at. Die was wel goed gekookt maar had een heel lichte dooier. Het brood is hier zoetig dus een ei erop smaakt niet zo. De tweede boterham naam ik met rode pruimenjam, dat smaakte beter. De thee moest ik zelf maken met een theezakje. Met het zakje is niets mis, maar het gekookte water smaakte naar superol, een keelontsmettingsmiddel.
Toen ik opstond begon het te regenen en nu, rond half een, regent het nog. De eerste paar meetings heb ik al achter de rug. Ze weten zelf veel meer dan ze denken maar het moet losgeweekt worden. Deze eerste meeting begon met het zingen van het volkslied en eindigde ook met een prevelement. Een dame gaf een college over een bepaald onderwerp. Ik begreep het doel echter niet. Later hoorde ik dat ze de dag altijd beginnen met een bepaald belangwekkend onderwerp. Het college werd bijgewoond door de leiding, de studenten en docenten. Ik moest mezelf daar ook introduceren en nu blijkt dat ik morgen een uur krijg om over mezelf te vertellen. Een uur ………..! Dat haal ik nooit. Ik vanavond proberen een leuke Powerpoint presentatie te maken. Ik heb alleen niet genoeg materiaal bij me. Maar ja, we zien wel.

College op de ouderwetse manier.	Deze geiten zijn van de gemeenschap maar mogen hier grazen en fokken.

Ze doen hier veel voor de ondernemers in de omgeving qua scholing. Dat ziet er wel goed uit. Ik wil daar meer over weten want dat is misschien wel te gebruiken.
Ik denk dat ik afgevallen ben als ik terug ben. Dat zoete brood is niet alles en ’s avonds is het kip met rijst, maar wel een kip met botjes en ik houd niet van kluiven dus laat ik het maar liggen. Het komt me wel goed uit want zo is het niet zo moeilijk om te lijnen. Hoewel, nu ik een aantal uren verder ben het menu iets veranderd is maar het blijft wat eenzijdig en zout.
Het regende de gehele ochtend en op gegeven moment trok ik toch mijn colbertje aan, het was fris. Later op de dag scheen de zon en was ik blij dat ik hem uit kon doen.
’s Middags had ik weer een meeting om de juiste mensen duidelijk te maken wat ik kwam doen en wat ik van ze verwachtte. Dat sloeg enerzijds wel aan want de timmerman vroeg of dat ook voor zijn afdeling kon. Ik antwoorde dat de werkwijze zomaar gekopieerd kon worden. Anders heb je kans dat ze me weer terugvragen voor een nieuw plan. Maar ja, dan moeten ze wel tevreden zijn over dit plan. Ik heb geprobeerd duidelijk te maken dat als het businessplan af is, we moeten gaan kijken hoe we dit in het reguliere onderwijs kunnen implementeren en niet andersom. Ik legde ook uit waarom maar het is me niet duidelijk of ze het daar allemaal mee eens zijn. Ze komen er wel achter dat hun onderwijs anders te eenzijdig wordt en dat je dan beperkte vaklieden opleidt en geen aandacht hebt voor teamleiders en ondernemers. In ieder geval heb ik de directeur uitgelegd wat ik morgen van ze wil weten om de basis te kunnen leggen. In het begin zal het heel traag gaan maar straks komt er steeds meer los en komt het ineen stroomversnelling. Ik vroeg de directeur nog hoe hij op de dag terugkeek, of alles duidelijk was en of hij tevreden was. Dat was gelukkig zo; die helikopterview heeft hij wel.
Inmiddels was het al 18.00 uur terwijl ik dacht dat het een uur of 4 was. Dat komt natuurlijk doordat we over het terrein waren gelopen, wat klassen en werkplaatsen hebben bezocht. In de reguliere klassen verteld ik hoe je met een ipad kon werken. Geweldig vonden ze het. Ze moesten gewoon lachen van verwondering hoe je een programma met een veeg kunt sluiten en nog veel meer dingen die je met een ipad kunt doen. Ik heb ook een paar honderd pennen en potloden en andere dingen uitgedeeld aan de kinderen en de rest gaf ik aan de directeur om verder te verdelen; ik had nog een paar honderd pennen en een stel schriften en potloden. Hij kon zelf ook wel wat gebruiken. On de werkplaatsen was het een regelrechte bende. Ik vertelde dat je moet opruimen. Als je de mechanische werkplaats zag ……. Ongelooflijk en ook nog een kapotte betonnen vloer. Hij vond het een goed idee om de vloer vol te storten en te egaliseren en dat door de betreffende afdeling te laten doen, daar leren ze weer van en ze bedruipen zichzelf. Dat was een eyeopener. Hij moet maar eens in een Nederlandse (goede) garage gaan kijken. Daar vind je echt geen rommel en alles ligt op zijn plaats.
Maar goed, genoeg over het werk, dat is alleen maar saai en ik kan toch niet alles vertellen. Ik ben naar een van de lokalen gegaan waar een piano stond. Een meisje bood aan dat ze de sleutel ging halen. Veel vrouwen hebben ongeveer hetzelfde korte kapsel als de mannen en jongens en alleen aan de rondingen zie je dat het een meisje is. Nog jonger en ik zie het verschil helemaal niet. En met die korte koppies, de vrouwen houd ik ook niet uit elkaar. Ik dacht op gegeven moment dat ik iemand al ontmoet had wat niet zo bleek te zijn. Maar ook het omgekeerde was het geval. Als je de mannen de hand schudt, haken ze ook de duimen en dan weer de hand. Dat had ik snel door dus ik deed dat ook bij een vrouw en die stond verbijsterd te kijken wat ik nou weer in mijn hoofd haalde. Nou, dat weet ik ook weer.

Hier wordt de afwas van het internaat gedaan.	En hier wordt gekookt voor het internaat.

Maar ik had het over de sleutel van een lokaal. Elke keer dacht ik dat ze er aan  kwam maar dat was dan iemand anders en toen ze eindelijk kwam, verwachtte ik het niet meer. Eenmaal binnen sloten ze alles voor me aan maar bleven ook meteen. Elk liedje probeerden ze mee te zingen, maar Hit the road Jack en the House of the rising sun vonden ze helemaal geweldig dus dat hebben we maar even met een koortje met klappen erbij geoefend. Ze vonden het reuzeleuk en vroegen ook of ik "de tjitte" kon spelen. Nou daar had ik nooit van gehoord. Ik dacht dat ze een liedje bedoelden. Maar al snel kwam de aap uit de mouw, ze bedoelden een gitaar. Ik stemde hem ( er zaten maar vier snaren op) en zo hebben we nog wat gezongen. Of ik morgen weer terug kwam. Nou dat wist ik natuurlijk nog niet maar ik zou zeker nog terugkomen en dan zouden we die twee liedjes goed instuderen. Misschien geven we nog een voorstelling.
Daarna ben ik gaan eten, dit verslag af schrijven en de foto’s bij de 2 verslagen doen. Inmiddels is dan mijn hoofd weer leeg genoeg om een plan de campagne maken voor morgen. Het is veel factfinding. Hoe het bedrijfsleven eruit ziet waar ze mee moeten samenwerken, heb je op de foto’s kunnen zien.

Dit is de eerste hut die op het terrein gebouwd werd.	Hier is blijkbaar een poging gedaan om een kano uit te hakken.